Намар гунигтай улирал ч

Хаврын улирлыг санаад сэтгэл нь сэргэлээ

Гуниг зовлон ирсэн ч

Жаргах цагаа хараад нулимс унагалаа

Бороо удаан орсон ч

Нар гарч солонго татахыг хараад баярлалаа

Ээж аавыгаа алдсан ч

Эзэн Бурхан хамт байгаад зүрх сэтгэл дотроо бахадлаа.

Хүүгийн зүрхэнд ассан халуун гал, цагаахан сэтгэл, урам зориг, хүч болон итгэл нь мөнхөд асаасай.

Тэр оройн зүрх сэтгэлийн гүн дэх шархыг хөндсөн ярианы халуун, эргээд санахад энхрийлж өрөвдмөөр ээжийнх нь цэврүүн амьдрал, гүйцэж амжаагүй байхад нь үүрнээсээ нисэх хэрэгтэй болсон далавчийн хөндүүрлэлээс болоод балчир насандаа дэндүү ахадсан зовлон амссан биеийнх нь хөлс нь цутган хүү тэр шөнөдөө халуурч орондоо хөрвөөсөөр унтлаа. Мэлтийх сарны гэрэл тусгалаа өөрчлөн хүүгийн унтаж буй өрөөний цонхоор хөлс нь шуурсан цагаахан духан дээр нь алгуурхнаар тогтлоо. Гэрлийн зөөлөн тусгал хүүд бага багаар тэнхээ өгч, түүнийг хайрласан Эзэн Бурхан "Би чиний дэргэд байна” хэмээн шивнэх мэт. "Чи үнэхээр хөөрхөн” гэж өхөөрдөх Эзэн Бурханы инээмсэглэл сарны цав цагаан мөнгөлөг гэрлээр тодорч байлаа. Хүү тайван бас дулаахан унтана. Өглөө нь түүний биед шинэ эрч хүч, сэтгэл нь юунаас гэдгийг мэдэхгүй ч баяр хөөртэй болсон байв. Орноосоо өнгийтөл хажуу ширээн дээр нь эгчийнх нь өдрийн тэмдэглэл дэлгээстэй хэвээр байлаа. Уншиж байгаад зогссон хэсгээс нь хойш юу ч бичээгүй хэдэн цагаан хуудас байв. Хүүгийн дотроос дэвтрийн хуудаснуудыг эргүүлэн үзэх сэтгэл төрж хэсэг цагаан хуудсыг эргүүлсний дараа хэзээ ч шантраагүй итгэл, сэтгэл шингэсэн үү гэлтэй бусдаасаа илүү эрүүлж тойруулсан, элэгдэж хиртсэн гурван содон хуудас байх бөгөөд дээр нь нулимсны дуслууд нэвчин үрчийсэн байлаа. Хүү маш анхааралтайгаар уншиж эхлэв. Тэр хуудсан дээр "Би заавал тэр хүнд тусалмаар байна. Эзэн Бурхан минь..” гэсэн бяцхан охины чин сэтгэлийн хүсэл сараачаастай. Цааш нь харвал "Би их өрөвдөж байна. Таны надад өгсөн мөнхийн ивээлийг зовж шаналж байгаа хүмүүстэй хуваалцмаар байна. Гэхдээ балчирхан хүүхэд миний үгийг хүмүүс сонсох болов уу. Эзэн Бурхан минь туслаач” гэсэн халуун сэтгэлийн залбирал үргэлжилнэ. Хүүгийн сэтгэл өөрийн эрхгүй догдолж, зүрхний цохилт нь хурдсаж байлаа. Тэр цааш нь унших мөчид сэргэлэн цовоо хоёр нүдэнд нь нулимс цийлгэнэн бяцхан охины том таталж бичсэн үгс мэлтэлзэн бүртийж харагдана.

Талд ургасан ягаахан цэцэг дэлбээгээ нээн өндийж

Танхил бяцхан зүрхэнд гэгээхэн найдварыг авчрах шиг гэрэл гийсэн цагаахан хацрыг нь даган баярын нулимс ганц нэгээр бөмбөрнө. "Тэр Эзэн Бурханд итгэсэн” гэж бичсэнийг олж хараад орноосоо цовхрон үсэрч хязгааргүй их баярлан Эзэн Бурханд талархахын хамт хайрт эгчдээ үнэхээр их баярласнаа хэлмээр байлаа. Тэр Эзэн Бурханыг хүлээн авсан хүн хүүгийн ээж байжээ. Аль хэдийн өнгөрөн одсон ээж нь Эзэн Бурханд итгэсэн итгэлээ сахин өөрийг нь мөнхийн улсад хүлээж байгаа, нэг л өдөр хамтдаа баяр хөөртэйгөөр дахин уулзана гэдэгт хүү эргэлзээгүй юм. Энэ бол хүүд бэлдсэн Эзэн Бурханы хүсэл байсан юм. Түүний ээжийн эдэлсэн зовлон хангалттай байсан, амьдрахын төлөө эцсээ хүртэл тэмцсэн эмэгтэй юм. Тэр одоо Эзэн Бурхантай хамт байгаа. Одоо бол энэ бяцхан хүү болоод охины хүсэл мөрөөдөл биелэх цаг. Бороо зогссон, харин солонго татжээ. 

                                                                                                 Ц.Баасанжаргал. 2008 он.                                                         

Ганц олдох амьдрал чинь гялсхийн өнгөрөхөд

Ганцхан Есүсийн төлөө хийсэн бүхэн чинь үлдэх болно. – Жон Пайпер